BIP Facebook - dołącz do nas!

Lutowiska

Marzec

28

imieniny:

Anieli
Kasrota
Soni

Miejscowości /

Nasiczne

Mapa historyczna zabudowy wsi Nasiczne
Mapa historyczna

Teren, na którym powstała wieś Nasiczne początkowo był częścią Dwernika. W swych pierwotnych granicach sięgał on aż do połonin. W drugiej fazie zagospodarowywania doliny mieszkańcy Dwernika zaczęli wycinkę lasów na tym obszarze. Utrwaliło się to w samej nazwie miejscowości wywodzonej od słowa siec (ciąć) i rozumianej jako miejsce po wyciętym lesie.
W źródłach pierwsza wiadomość o miejscowości pojawia się dość późno, bo
w 1618 r., kiedy to grupa mieszkańców wsi (Nasieczan) udała się na jarmark do Ungwaru i została napadnięta przez beskidników.
Przypuszczalnie wieś nie była odrębnie lokowana ale powstała poprzez podział większego Dwernika. Miała jednak swego kniazia o czym świadczy nazwa potoku Kniazki — lewego dopływu potoku Nasiczański.
Przez trzy stulecia wieś dzieliła losy z pobliskimi wsiami Dwernik i Caryńskie i stanowiła część magnackiego latyfundium najpierw Kmitów, następnie Stadnickich, Ossolińskich a w XVIII w. Mniszchów.
Położenie jej spowodowało jednak specyficzny sposób gospodarowania. Wieś miała mało dogodnych dla wypasu i uprawy terenów rolnych. Mimo bliskości nie było w jej granicach połonin. Z tego powodu gospodarze z Nasicznego zmuszeni byli pozyskiwać kosztem lasów nowe grunty pod pola orne, łąki i pastwiska. W wyniku tego powstała wokół wsi wyjątkowo gęsta sieć polan. Nazwy ich takie jak Ancewia, Ciercier, Czerteżyk, Dolinka, Hałuszkowa, Holica nad Malinowcem, jalina, jazwiny, Kamien, Kropiwianka, Kruh ła, Magura, Pasieka, Peresliha, Polanki, Pryslip, Sidłocha, Sułdi, Swiniarki, Szatanowska, Wołosata, Woroblowa, Zimówki, Za Rostoką, Za Szumlaczym, Zwadliwa i Żołobinka są swoistym świadectwem życia dawnej wsi.
Dość szybko dogodnych terenów dla tej swoistej ekspansji zabrakło w na turalnych granicach wsi i jej mieszkańcy zaczęli się wdzierać na tereny Zatwarnicy. Proceder ten został zatrzymany pod koniec XVIII w.
W wieku XIX wieś należała do J. Adla, później zaś jego córek i podlegała pod zarząd dóbr w Smolniku. W latach osiemdziesiątych majątek przejęła firma drzewna J. & J. Kohn, która zbudowała w Nasicznem duży tartak parowy. Nie funkcjonował on jednak długo, zaś maszyny i ludzi przeniesiono do Smolnika.
W 1894 r. dobra nabył A. Pogłodowski, zaś odkupił je Teodor Serwatowski znany galicyjski działacz gospodarczy. W 1922 r. majątek odziedziczył Władysław Serwatowski, który angielskim kapitałem założył spółkę „Bieszczady” w celu budowy dużego tartaku parowego. Do Nasicznego doprowadzona została droga bita, dalsze przedsięwzięcia przerwał wybuch II wojny światowej.
Tragiczne dzieje regionu po II wojnie światowej przyniosły kres i tej osadzie. Exodus ludności rozpoczął się w roku 1945, zaś rok później wysiedlono pozostałych mieszkańców do ZSRR, zabudowania spalono.
Niewiele też zachowało się śladów po dawnej wiosce. Najlepiej prze trwały pozostałości dawnego młyna wodnego położonego w południowej części wsi na prawym brzegu potoku Nasiczański.
Współcześnie istnieje tu niewielka osada leśna.

Kalendarz

p Luty 2019 n
P W Ś C P S N
        1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28